16 Temmuz 2018 Pazartesi

ama zor tabi.




Ne çok dansettik ve gülümsedik en nefessiz anlarda. 
Ne çok yorulduk dağları beraber aşalım derken 
ama kılımızı da kıpırdatmazken
Çok uzağa gitmeyi düşündüğüm her an kendimi burada buluyorum.
En sevdiğim hızsız bendim cılız maki tepelerimde.
Gün doğsa. 
Çok yalnızım keşke gün olsa.
Şarkısı duyuluyor uzaktan. 
davullar zurnalar, oyun havaları
Oyunlar, kuklalar, bileklerinde yılanları.
Bir yastık, taş, duvara yaslanıp son kötü alışkanlığıma daldırıyorum ellerimi. 
Şekil veremediğim ne varsa 
rüzgarlara, kokulara, seslere bürünmüş, pembe bir elbiseye dönüşmüş.
Biraz yırtık eteği çünkü nefes alması gerek
Unuttuğum ne varsa bulsun beni.
Yine güleriz di mi kahkahalarla?
Annem oldum.
Evini önünü süpürürken sonbaharda,
Herkes uyurken bahçede bi rakı koyup bi sigara yakınca annem oldum.
Biraz ağladım annem oldum.
bugün yarımdım, yarın yokum.

sen beni delirirken görmemiştin ya.




Hiç yorum yok: