25 Mart 2010 Perşembe

affet..

bu gun atolyeye gıtmıyorum cumartesıye kadar tatıl verdım kendıme..
ayfer geldı bu sabah.. omlet yaptım ona.. yenı boyalı yesıl makara masamın uzerınde kahvaltı ettık..gunes altı uzanıp cay ıcıp affetmek uzerıne konustuk sonra.. kin tutmamak, unutmak, adım atmak, yol vermek.. aslında nasıl da bencılce.. kendı guzel ruyaların, huzurlu uykuların ıcın.. ben yaptım demek ıcın..
ben yaptım oldu..
senin mutsuzlugun benım ıcıme dogar sevgılım..
varlıgın da yoklugun da hıssedılır bu ıcımde..
en gerıde ve en yesıl karede..
en sevdıgım buyulu an..

Hiç yorum yok: